مکان های دیدنی و تاریخی
سواحل‌نیلگون‌خلیج
فارس، جزیره‌ی بسیار زیبای کیش، جزیره‌ی بسیار با صفای قشم،تپه‌های
پیرامون کنگ، درختان تاریخی، بازارهای متعدد خرید در بخش‌ها و شهرهای
مختلف این منطقه، آب انبارهای قدیمی، آرامگاه زیارت یا زیارت خضردرشمال
بندر کنگ، بازمانده مسجد کهنه، برج گرددرون دریا، بناهای تاریخی در جنوب
باختری شهر کهنه لنگه، بندرگاه شهرحریره در جزیره‌کیش، حسینیه بنگی، حسینیه
بی‌بی هاشمیه، حسینه غضنفری، خانه سعدی، خانه فکری، خرابه‌های تالار
بازمانده دژ پرتغالی‌ها،دژلشتان یا لشتون در 6 کیلومتری شهر بندرلنگه، سفال
های سده 4تا 7 هـ . ق درجزیره کیش، سفال‌های سلادون(سفال سخت سبز رنگ) و
اسگرافیاتو(سفال با نقش کنده) : سراسر بخش باستانی کیش، شهر باستانی کیش
درجزیره کیش، ظرف های لعاب دار با نقش های سیاه و آبی بر زمینه نخودی
درجزیره کیش، کاخ حریره در جزیره کیش، کاروان‌سرایی با مسجد دو طبقه در
بندر کنگ، لنگرگاه در 5/2 کیلومتری کرانه، مسجد افغان، در شهر بندر لنگه،
مسجد امام علی در شهرستان لنگه، مسجد جمعه، مسجد حاجی خداداد، مسجد سید
عبدالقادر( دردوره زندیه) ، مسجد شهر پیشین کیش، مسجدغیاث و مسجد و مناره
ملک بن عباس‌در نزدیکی دریا از جمله مکان‌های دیدنی و تاریخی این شهرستان
به شمار می‌آیند
صنایع و معادن
کارگاه‌ها
و کارخانه‌های کنسرو ماهی، پودرماهی، سردخانه، کارگاه تولید قایق‌های
فایبر گلاس، کارخانه کشتی سازی وصنایع سنگین در این منطقه ایجاد‌شده است.
ازمهم‌ترین معادن شهرستان بندرلنگه که به گونه پراکنده در بستک، تدرویه، پل
غار، … وجود دارند؛ می‌توان سنگ گچ، سنگ لاشه و شن و ماسه را نام برد.
منابع نفت حوزه جزیره لاوان این شهرستان به نام های رسالت، رشادت و سلمان،
از دیگر منابع معدنی شهرستان لنگه به شمار می روند. در جزیره کیش نیزمعدن
گوگرد و زرنیخ، وجود دارد.
کشاورزی و دام داری
کشاورزی‌بندرلنگه
به دلیل نبودن آب شیرین بیش تر به گونه دیم است. اگر چه این شهرستان در
گذشته صادرکننده فرآورده‌های کشاورزی بوده است اما در حال حاضر این کار
رونق چندانی ندارد. مهم ترین فرآورده های زراعی آن مرکبات (لیمو، نارنگی)،
خرما، گندم ( آبی و دیم)، جو، تره‌بار، سبزی، جالیز، نباتات علوفه ای و
دانه های روغنی هستند. دام‌داری این شهرستان به گونه‌ی سنتی است و رونق
چندانی ندارد و مردم آن به پرورش گوسفند، بز و گاو می پردازند.
مشخصات جغرافیایی
شهرستان
بندر لنگه، با پهنه ای حدود 6/15038 کیلومتر مربع، در کنار آب های شمالی
خلیج فارس، در باختر و جنوب باختری استان هرمزگان، در 36 درجه و 35 دقیقه ی
پهنای شمالی و 54 درجه و 50 دقیقه ی درازای خاوری نسبت به نیم روز گرینویچ
قرار دارد و بلندی آن از سطح دریا 5/13 متر است. این شهرستان از سوی شمال
به شهرستان لار و لامرد، از خاور به شهرستان بندر عباس، از باختر به
شهرستان کنگان و از جنوب به خلیج فارس محدود است. این ناحیه به دلیل نزدیکی
به دریا، رطوبت بالایی دارد، به طوری که اندازه رطوبت در تابستان تا 100
درصد و در زمستان 50 تا 60 درصد است. میانگین درجه حرارت سالانه این منطقه،
26 درجه سانتیگراد وبارندگی در سال های گوناگون متغیر است. این شهرستان از
لحاظ پوشش گیاهی دارای گونه های رستنی گرمسیری است که دربخش های بلند می
رویند و مهم ترین آن ها، سدر( کنار)، گز، نخل، کهور، مورد، آویشن( آوشن)،
بادام کوهی، گون، انجیر، میخک وحشی، بید، خرزهره، آفتاب پرست، جم، زیتون
گرمسیری و سریش است.
ماهی که صید آن در شهرستان بندر لنگه رواج دارد،
یکی از کالا های صادراتی و از منابع مهم و خوراک اصلی مردم این شهرستان است
و بیش تر ماهی صید شده به مصرف خوراک روزانه کرانه نشینان و مردم شهرها و
روستا های گوناگون ناحیه می رسد. صید مروارید نیز از کار های مهم مردم
جزیره کیش شهرستان بندر لنگه بوده که از این راه درآمد زیادی به دست می
آورند. در گذشته گونه های مروارید مرغوب با درخشندگی و رنگ های گوناگون در
آب های حوزه بندر لنگه صید می شد و بندر لنگه مرکز بزرگ صید و داد وستد
مروارید بوده است. مروارید های این شهرستان از نظر گونه، درشتی، جنس،
زیبایی، شفافیت و رنگ، در سراسر جهان کم نظیر بوده اند . هم‌چنین برخی از
کالا های صادراتی سایر شهرستان های کشور از این بندر به شیخ نشین های حوزه
خلیج فارس صادر می شود.
شهرستان بندرلنگه، در سرشماری عمومی نفوس و
مسکن 1375 هـ . ش، 156930 نفر جمعیت داشته، که از این شمار 81272 نفر مرد و
75658 نفر زن بوده اند. مردم بندر لنگه دارای نژاد آریایی و سامی بوده و
به زبان فارسی با گویش محلی بندری سخن می گویند. همه آنان مسلمان سنی شافعی
و شیعه جعفری می باشند. مردم این شهرستان میهمان نواز، سخت کوش، مقاوم و
متدین هستند
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
واژه لنگه، در
فرهنگ ها به معنی تا، فرد، تک، یکتا، بی همتا، و نادر آمده است. بنا به
پاره ای روایت ها، نام پیشین این شهر به دلیل وجود مروارید مرغوب و زیاد در
آب های آن، شهر یا «بندر مروارید» بوده، که به مرور زمان به بندر لنگه
تغییر یافته است. بعضی بر این باورند، که شهر لنگه به دلیل آبادانی، بزرگی و
نفوس زیادی که داشته است، به لنگه یا لنگه دنیا سرشناس بوده و خواسته اند
بگویند بندر لنگه، لنگه و همانند دنیاست. شماری نیز می گویند که لنگه همتای
بندر بمبیی هندوستان می باشد و به همین جهت نام لنگه بر این بندر نهاده
شده است. بعضی بر این باورند که لنگه در عربی لنجه، به معنی«بادیه نشین» و
«ییلاق» است و چون آب و هوای این بندر نسبت به دیگر نقاط خلیج فارس بهتر
بوده و مردم سرزمین های جنوبی خلیج فارس، تابستان را در بندر لنگه می
گذرانیدند، به این محل لنجه گفته اند، سپس لنجه تبدیل به لنگه شده و واژه
لنگه، فارسی شده لنجه است. بندر لنگه در روزگار هخامنشیان « گوگانا » نام
داشته است. اگر «گوگانا»، بندر لنگه امروزی باشد، تاریخ بنای آن، از روزگار
هخامنشیان تا کنون به بیش از 2500 سال می رسد. محمد ابراهیم کازرونی،
وقایع نگار زمان محمد شاه قاجار، از این بندر، که پنج هزار خانوار داشته و
بسیار آباد بوده به عنوان عروس بنادر، یاد کرده است. در روزگار کریم خان
زند(1163- 1193 هـ . ق) طایفه عرب قواسمی پس از کسب اجازه از خان زند، در
این شهر ساکن شدند که وجود آن ها به دلیل مهارت در دریا نوردی سبب رونق
بازرگانی و آبادانی این شهر گردید.
- ۹۴/۰۴/۰۳
